Alzheimer, vrij naar een podcast van dr. Tom Cowan.

Borger, 12 04 2024, voor H. V.

Wikipedia over Alzheimer:

De ziekte van Alzheimer (vaak kortweg Alzheimer genoemd) is een degeneratieve aandoening die geleidelijk begint en steeds erger wordt. Het is de oorzaak van 60 tot 70 procent van alle gevallen van dementie. Het meest herkenbare kenmerk van de ziekte is de moeite met het herinneren van recente gebeurtenissen. Naarmate de ziekte langer duurt, kunnen andere symptomen ontstaan: spraak- en taalproblemen, desoriëntatie (o.a. gemakkelijk verdwalen), stemmingswisselingen, een verlies van motivatie en initiatief, verminderde zelfzorg en gedragsproblemen. Uiteindelijk zonderen de patiënten zich af van hun naasten en trekken ze zich terug uit het dagelijks leven. Hoe snel iemand achteruitgaat, verschilt van patiënt tot patiënt. De gemiddelde levensverwachting na diagnose is drie tot negen jaar.

Oorzaak: genetisch (klopt niet want DNA bestaat niet)

“Er bestaan geen medicijnen om de ziekte te genezen of de voortgang te stoppen, maar sommige symptomen kunnen wel worden bestreden.”

Je kunt Alzheimer wel degelijk stoppen.

Mark Twain had een uitstekend geheugen, ook met 88, zijn geheim: “ik lieg nooit”.

Shakespeare zei: “we maken een chaotisch netwerk voor ons zelf”.

Als je liegt moet je een heleboel onthouden wat zonder liegen niet nodig is.

Mark Twain zei “liegen” maar bedoelde ook overdrijven en “onderdrijven”.

“Onderdrijven” voorbeeld: Monty Pyton, iemand zijn armen worden afgehakt en hij zegt: “het is maar een vleeswond”. Ander voorbeeld: Iemand vraagt “hoe is het?” en je zegt: “prima”.

Een patiënt vertelde: “Ik heb altijd overal pijn dokter”. De dokter vroeg: Slaapt u goed. Patiënt, ik slaap maar viert tot vijf uur per nacht. Dokter: dan heeft u in die tijd geen pijn klopt dat? “ja” zei de patiënt. Dokter: Heeft u pijn aan uw rechter grote teen? Patiënt: nee daar niet. Dokter: Dan heeft u niet overal pijn. Waar heeft u wel pijn? Patiënt: aan mijn rechter elleboog. Dokter: wanneer heeft u daar pijn aan? Patiënt: als ik mijn elleboog in de magnetron houd.

Vaak luisteren mensen alleen maar naar je wanneer je overdrijft of onderdrijft. Doe je dat niet dan moet je het zonder hulp van anderen stellen. Doe je het wel dan werkt het op een gegeven moment averechts.

Kijk je bij een autopsie naar hersenen van mensen met Alzheimer dan zie je “neurofibrinale chaos”

oftewel alle zenuwen zitten kris en kras, chaotisch, door elkaar, niet in een mooi web. Zo kunnen ze input niet goed verwerken.

Zoals Shakespeare zei: “wij spinnen een chaotisch web met al onze leugens en overdrijvingen en onderdrijvingen.” Dat proces wordt weerspiegeld in onze fysiologie, hoe de hersens er uit zien.

Liegen, overdrijven en onderdrijven zorgen ervoor dat zenuwen kris en kras door elkaar en over elkaar heen gaan groeien, in plaats van een gezond normaal pad te groeven, zoals water, dat in een stroom naar beneden stroomt. Eerlijk, niet over-en onder drijven, dan stroomt het water over rotsen en slijpt het water daar paadjes uit zodat het steeds makkelijker wordt voor het water om naar beneden te stromen.

Houd je je aan niet liegen, niet overdrijven en niet onderdrijven dan maak je duidelijke regelmatige specifieke gezonde zenuwbanen. Oftewel de zenuwen beginnen te stromen in regelmatige consistente gezonde wegen, wat het tegenovergestelde is van het proces dat gebeurt in “neurofibrinale chaos”.

In dat laatste proces is elke keer als je iets zegt, is het anders, want het is te moeilijk om alles te onthouden wat je gezegd hebt, dus je blijft maar dingen verzinnen. Zo maak je elke keer een nieuw paadje voor je zenuwen, en die paadjes kruisen met andere paadjes, en dan heb je een chaotisch puinhoop in je hoofd. Als je dan een herinnering wilt ophalen krijg je als respons alleen maar een chaotische puinhoop.

Je kunt dit zien in de geschiedenis van beroemde personen die Alzheimer kregen.

Kijk naar Ronald Reagan, die een acteur was. Als hij wat zei was hij aan het acteren. Je kunt voorspellen dat Bill Clinton ook Alzheimer gaat krijgen, want hij is een schoolvoorbeeld van iemand die de kunst van het overdrijven en onwaarheid vertellen verstaat.

Wat heb je hier aan? Aan iedere patiënt met geheugenverlies of Alzheimer vertelt dr. Tom Cowan dit verhaaltje. Dan vraagt hij ze om samen met hun familie en omgeving van nu af aan je te houden aan alleen maar de waarheid te vertellen plus niet te overdrijven of te onderdrijven.

Elke keer als je tegen jezelf of anderen zegt “het doet overal pijn” of “mijn tijd is gekomen” of “zo kan ik niet verder leven” bedenk dan wat dat eigenlijk betekent. Blijf bij de werkelijkheid. Blijf bij “dit is nu mijn ervaring, hoe ik me voel, ik voel me slecht, ik ben bang, ik ben eenzaam, ik heb pijn in mijn elleboog, de pijn zorgt ervoor dat ik verder niets meer kan doen”, dat alles is je actuele echte ervaring. Dat is nuttige informatie, en zo maak je een communicatie pad met jezelf. En dat is het allerbelangrijkste om te beginnen je problemen op te lossen. “Ik voel me eenzaam en ik vraag me af of iemand de tijd wil nemen om een half uurtje met me te praten over ons leven”. Dat is een maakbare vraag.

De uitspraak: “ ik ben altijd alleen, niemand wil met mij praten” levert een reactie op zoals: “ja het is een aardige man, ik wil echt met hem praten” of ze willen uit sympathie met je praten maar hebben er niet echt zin in.

Je communiceert niet op een manier die voor verbinding en begrip zorgt.

TC: “Ik heb een aantal patiënten gehad die precies dit deden (niet liegen, over- en onderdrijven), geen dieet of iets, geen ontgifting (detox), verder niets”. De verbetering was dramatisch.

Begin daar vandaag mee. Vertel de waarheid, zeg wat je bedoelt, wees specifiek, overdrijf niet, onderdrijf niet, zeg hoe het staat en kijk wat er gebeurt.

Één van de redenen dat we niet weten hoe Alzheimer werkt is dat we niet weten hoe zenuwen werken.

Podcast van Dr. Tom Cowan: link

Hierna: zenuwen, verdoving, bewustzijn, geheugen, dieet, beweging

R. Sassen email sassen@thinsia.com