De Kikker en de Kreeft: een kort verhaal

In dit korte verhaaltje wil ik proberen uw fantasie te prikkelen.
Maar voordat ik begin, wil ik u laten weten dat ik mij ervan bewust ben om verguisd te worden door dierenliefhebbers (ben ik ook), chefs (ik kook thuis, maar onderstaand zit niet in mijn repertoire) of wetenschappers (wie kent de waarheid?).

Ik neem het risico, want ik vind dit belangrijk.

Volgens de folkore die ik ken, is het zo dat voor het bereiden (lees: koken) van een (levende!) kikker, je die op moet zetten met koud water. De kikker went aan het langzaam warmer wordende water, totdat het water zo heet is dat hij blijkbaar verlamd is en zichzelf niet meer kan redden…en de kikker sterft een wrede dood.
Het verhaal met de (levende) kreeft is soortgelijk, met dit verschil dat de kreeft wel degelijk door heeft dat ’t hem te heet onder de voeten (scharen) wordt, en hij zal zeker uit de pan klimmen. Althans hij zal dat proberen, en als de pan open is, zal de kreeft zijn leven weten te redden. De ‘vriendelijke’ mens verzwaart het deksel van de pan echter afdoende, zodat dat de kreeft geen kans maakt op ontsnappen.

Het is u hopelijk ook opgevallen, dat ons water óók langzamerhand warmer wordt: vaccinatiedrang, QR-codes, CO2 budget, stikstofbeperkingen, dure energie, isolatiedrang, digitaal “geld”, massa-immigratie, LBTHQ+, smart cities, massa-surveillance enzovoort…

Ik hoop dat u zich realiseert dat het bij al deze zaken steeds dezelfde mensen zijn, die aan de ‘fornuisknop’ draaien.

Dus wat gaat u zijn…een kikker of een kreeft..?

Roelant