Dit artikel is gebaseerd op een bericht van Robin de Boer, dat op 13 januari 2025 verscheen op zijn site ‘Nine for News’
onder de titel ‘Boetseerders van het volk: de PsyOp maffia
Verandering in het denken en in de gedragingen van grote groepen mensen.
Groepsgedragingen lijken met mode en tijdsbeeld te maken te hebben. Wat de meeste mensen zich niet realiseren is, dat het gedrag en de denkwijze van mensen ook kan worden beïnvloed door welbewuste en doelgerichte sturing, zeg maar gerust: manipulatie.
De psychologie en de sociologie kennen deze mogelijkheden wel, en al lang geleden zijn overheden begonnen, de beschrijvingen van auteurs en onderzoekers op dit gebied, op grote schaal toe te passen. Natuurlijk is dit misdadig, wij kunnen dit gerust benoemen met de term psychologische oorlogsvoering. Maar ‘de kudde’ heeft dit niet door. Jij wel??
Als voorbeeld: het uitbreken van de coronapandemie, 2020. De gehele wereld mocht vanuit de media (en opmerkelijk: veel media brachten dit nieuws naar buiten met gebruikmaking van exact dezelfde tekst als de collega’s in andere landen) vernemen dat er een levensbedreigend virus was gevonden/uitgebroken en wat de zeer ernstige gevolgen van eventuele besmetting met dit virus zouden kunnen zijn. Een virus als onzichtbare vijand dus.
De werkelijke vijand, psychologische oorlogsvoering, bleef op de achtergrond, eveneens zeer onzichtbaar. En ongrijpbaar. En onbenoemd. Psychologische oorlogsvoering is net zo vaag als de wetenschappelijke vakgebieden psychologie, antropologie en sociologie. We weten dat die vakgebieden bestaan, we weten dat er binnen die vakgebieden vaak hard gewerkt wordt, en natuurlijk vaak ook met uitsluitend goede bedoelingen. Wat we van die vakgebieden niet weten, is hoe ze uitwerken in het individu. Vandaar dat deze vakgebieden gerust mogen worden omschreven met de term ‘vaag’.
Met hulp van deze vakgebieden zijn meningen en besluitvormingen aangaande de aanpak van de coronapandemie sterk beïnvloed. Zo sterk zelfs dat het lijkt alsof er een nieuwe ‘cultuur’ en een nieuw ‘beleid’ ja zelfs nieuwe ‘persoonlijkheidsstructuur’ is ontstaan.
Lijkt? Of: is? Die vraag is bestemd voor ieders eigen beantwoording.
Er zijn een aantal namen en instituten verbonden aan de idee van hersenspoeling en propaganda.
Eén van de oudste bekende is Wellington House, dat onder leiding stond van krantenmagnaat
Lord Northcliffe. Hij bedacht reeds in 1913 dat je met propaganda de publieke opinie kon modelleren. Deze gedachte zette hij (onder andere) in, om de Britten mee te krijgen in een oorlog tegen Duitsland (W.O.I)
Een zeer belangrijke rol is weggelegd voor het Tavistock Instituut, werkzaam op het gebied van menselijke relaties; een instituut dat als kop in de website de volgende slogan voert:
‘Proudly Serving a One-World-Government’ Een veelzeggende titel. link
Omdat dit instituut van groot belang is als het gaat om het vormen van publieke meningen en opinies volgt hier een verkorte weergave van de geschiedenis van het Tavistock Institute.
Er is een overlap tussen de Tavistock Clinic en het Tavistock Institute: Tijdens W.O. II werkte een deel van het personeel van de Clinic, die reeds was opgericht in de jaren 1920, aan grootschalige projecten die te maken hadden met de psychiatrie van het Britse leger. Er ontstond een fascinatie t.a.v. het onderzoek naar- en het werken met groepen en organisaties. Men was van zins deel te gaan uitmaken van de Engelse Nationale Gezondheidsdienst. Maar omdat het doen van dergelijk ‘onderzoekswerk’ niet was toegestaan onder de vleugels van de nationale gezondheidsdienst werd in 1947 het Tavistock Institute of Human Relations opgericht. Hierdoor kon men specifiek werk doen met organisaties. Het instituut werd, als opstart, zeer fors gesubsidieerd door de Amerikaanse Rockefeller Foundation.
In de decennia volgend op W.O. II voerde het Tavistock Institute onderzoeken uit i.s.m. grote productie-concerns zoals b.v. Unilever, Shell en Bayer, waarbij
-aandacht uitging naar management,
-de rol van vrouwen in het werk en
-het al-dan-niet accepteren van nieuwe technologieën.
-Projectmatig werd ook de interactie tussen mensen en technologie bestudeerd.
-Consumentenonderzoek werd gedaan en er werd onderzocht hoe het ‘grote publiek’ stond tegenover tal van zaken.
-Organisaties voor gezondheid werden aan een studie onderworpen; dit onderzoek strekte zich uit van afdelingsbeheer en operatiekamers tot de organisatie van schoonmaakpersoneel.
-Tegenwoordig doet het instituut werk voor o.a. de Europese Commissie.
In de beginjaren van het instituut waren er vier hoofdeenheden binnen het totale onderzoek.
In te delen in:
-een commissie voor personeelszaken;
-een commissie die organisatie en sociale verandering bestudeert
-een operationele onderzoekseenheid
-een commissie voor gezins- en gemeenschapspsychiatrie.
-In de zestiger t/m tachtiger jaren werden meerdere ‘vervolgcentra’ opgericht’
-Een eigen blad wordt uitgegeven: ‘Human Relations.’
Vele leden van het T.I. speelden een grote rol in de naoorlogse psychologie. Eén van hen, de psychoanalytica Isabel Menzies Lyth publiceerde (1959) een onderzoek met de titel
‘A case study in the functioning of social systems as a defense against anxiety’. Deze studie vormde de inspiratiebron voor verdergaand onderzoek naar de onbewuste krachten die het leven vormgeven.
Momenteel ziet men het T.I. als een belangrijke voorstander van psychoanalyse en de psychodynamische theorieën van Sigmund Freud en zijn volgelingen. Meerdere onderzoekers gaan er van uit dat de technieken die werden gebruikt om soldaten te rehabiliteren, ook toepasbaar zijn om werkprestaties in de industrie te verbeteren.
Niet iedereen is voorstander van het Tavistock Institute; tegenstanders worden -uiteraard- weggezet als complotdenkers. Een voorbeeld hiervan is John Coleman, schrijver van het boek ‘The Tavistock Institute of Human Relations: Shaping the Moral, Spiritual, Cultural and Political’ (2006)
In het algemeen kun je zeggen dat complottheoretici geloven dat het werkelijke doel van het instituut is om de cultuur van de wereld te manipuleren en d.m.v. brainwash en drugs de mensheid te vernielen. Waar aanvankelijk de aandacht uitging naar het bewerken van de publieke opinie en het bewerkstelligen van tijdelijke gedragsverandering, is men later overgegaan tot het boetseren of zelfs geheel herscheppen van de persoonlijkheid en cultuur van generaties of andere doelgroepen.
Edward Bernays was familie van Sigmund Freud. In zijn boek Propaganda (1928) zegt hij klip en klaar dat een regering het volste recht heeft om de publieke opinie van het volk aan te passen aan het officiële regeringsbeleid. Hij signaleerde dat mensen zich in groepen anders gedragen dan individueel, en probeerde grip te krijgen op die groepsprocessen, met als doel om de massa te kunnen besturen zonder dat men dat in de gaten had. (Engineering of consent= het kunstmatig produceren van instemming met beleid.) Denk aan groepsgedragingen tijdens de coronapandemie van 2020. Het vormen van een publieke opinie, zei hij, kan het best bereikt worden d.m.v. gebruikmaking van massacommunicatiemiddelen zoals krant, en -later- radio.
aanvankelijk alleen de krant en wat later de radio. In zijn boek beschrijft hij hoe een derde partij (expert, ervaringsdeskundige o.i.d.) effectief kan worden ingezet om mening te beïnvloeden en te vormen. Leidinggevenden (zowel in media als in politiek) die deze meningen doorgeven kunnen zodoende bewust of onbewust meewerken aan het verspreiden van propaganda, of die nu ‘waar’ is of niet waar.
Kurt Lewin
Lewin verzamelde info over de reacties van het individu op de omgeving. Hij was gespecialiseerd in een bepaald onderdeel van de psychologie waarbij individueel gedrag evolueert naar het omvormen van een culturele omgeving of een complete verandering daarvan. Dus: tijdelijke gedragsverandering verandert in identiteitsverandering. In zijn onderzoek werden veel gegevens verzameld waar de onderzochte betrokkenen geen instemming voor hadden gegeven.
Kurt Lewin bemerkte dat mensen die niet onder grote druk staan veerkrachtig zijn en zich op vele wijzen kunnen uitdrukken en creatief zijn. Hij richtte zich op het scheppen van chaos, met als doel de persoonlijkheid van de proefpersoon te beïnvloeden en over te nemen.
Het eerder genoemde Tavistock Institute vervaardigde trainingen op basis van zijn werk.
Op die trainingen konden uitsluitend invloedrijke personen (b.v. toekomstige politieke leiders) zich inschrijven.
Jaren zestig: mensbeeldverandering
Eind zestiger jaren werd het gebruik van LSD e.d. (bewustzijnsverruimende middelen) gepropageerd. Alle ‘beperkingen’ die opgelegd waren moest men achter zich laten. Andere dimensies zouden open gaan.
Willis Harman was verbonden met de zgn.Aquarius-samenzwering, een project waarbij mensen de boodschap ontvingen dat men zichzelf moest en kon bevrijden door harmonieus samen te leven en werken in groepen zonder leiders. Autoriteit werd -heel subtiel- ondermijnd.
Dit is een verschuiving binnen de psychologie die inhoudt dat naast de buitenwereld ook het innerlijk
van mensen moest worden bestudeerd; daar wordt immers het zelfbeeld, de identiteit opgebouwd. En ook een toekomstbeeld, waar wil je heen met je leven. In dit innerlijk kun je je identiteit verbinden met een doel en een taak. Wie weet heeft, hoe dit ‘innerlijk terrein’ kan worden veranderd is in staat de mens zelf te veranderen. Mensen zijn dan kneedbaar. Gedragingen en denkpatronen worden geprogrammeerd, nét onder de drempel van het bewustzijn.
John Gittinger, psycholoog in dienst van de Amerikaanse overheid begon in 1950 met het doen van
Onderzoekswerk op het hierboven beschreven werkgebied voor de CIA. Gittinger heeft een systeem ontwikkeld dat aantoont hoe manipuleerbaar mensen zijn wanneer hun zwakheden worden uitgebuit. Inzicht in de buiten-persoonlijkheid en de persoonlijkheidsstructuur van iemand leert de onderzoeker, hoe bij de onderzochte persoon spanning, conflict en angst kan worden opgewekt of vergroot. In 1974 kwam Gittingers werk in opspraak omdat de Amerikaanse bevolking het niet (meer) pikte dat onderzoekswerk dat met gemeenschappelijk geld was gefinancierd zo streng geheim moest blijven als de overheid deed voorkomen.
Future shocks
De term is afkomstig van het Tavistock Institute. Deze vakterm heeft betrekking op
de lichamelijke en psychologische stress die ontstaat als het besluitvormingsmechanisme van de menselijke geest te zwaar wordt belast, wat er voor zorgt dat de menselijke ‘elektrische circuits’ ontsporen. Als dit gebeurt, sluit een mens zich af van alle informatie en wil geen keuzes meer maken. Eventueel wordt dit voorafgegaan door een fase van woede of gewelddadigheid. Tijdens de apathische fase is de mens opnieuw te ‘boetseren’.
Een goed voorbeeld hiervan is het begin van de coronapandemie: allereerst een wereldwijde, grote schok (dreiging van massale sterfte), gevolgd door grote onzekerheid in een zeer onrustige omgeving, gepaard aan een onmeetbaar risicogevoel. Deze onzekerheid moest voortduren tijdens de hierna volgende ingreep in het dagelijkse bestaan. In Nederland: mondkapjes, lockdowns, 1,5 meter afstand beperking, verbod op samenkomst, avondklok.
Als de dagelijkse gang van zaken onder vuur ligt vinden mensen geen werkelijke rust meer.
Keuzes maken lukt niet (goed) meer en dus laat men het maken van keuzes maar over aan autoriteit buiten zichzelf. De samenleving is nu maakbaar.
Wim Opgelder
Mattias Desmet schreef in 2022 het boek “De psychologie van totalitarisme”. Recensie ‘De Psychologie van Totalitarisme’: Mattias Desmet verzuimt in de kwade ziel te knijpen, Sietske Bergsma: link